CAN VIKINGS BE GENTLE?

CAN VIKINGS BE GENTLE MEN?

Which has more charm; a warm smile or 'cool' behavior? 

Is it ok for a tough guy to smile from his heart . . . without loosing 'it'?

Sometimes we think that being cool is the thing. And we give cool the meaning of;  strictness, assertiveness, “nobody dares telling me. . . ” attitude. But does that behavior attract the best people to us and make us happy?

Could possible the most 'coolness' be in the courage to be oneself in all circumstances – Be Who You Really Are, be honest, open your heart, tell your truth, express your emotions and follow your dreams?

Could maybe the biggest courage be in the humbleness - to admit we don´t know everything, can´t do everything and often need help?

When we look at the history we can see that humble people are the most adored ones – on the long run. People like Mahatma Gandhi, Dali Lama, Jesus Christ and Maria Teresa are great examples. 

No surprise if you know at least one humble hero in your life today . . . ;-) 

GETA VÍKINGAR VERIÐ MJÚKIR?

Hvort hefur meiri sjarma; hlýlegt bros eða 'cool' yfirbragð?  

Má töffari brosa einlæglega með hjartanu . . . án þess að missa'ða?

Stundum höldum við að það að vera 'cool' sé málið og gefum því sömu meiningu og; hörku, ákveðni, kaldhæðni og “enginn veður sko yfir mig” viðmót. En laðar slík hegðun besta fólkið að okkur og eykur hún hamingju okkar? 

Er mesta töffið kannski að þora að vera maður sjálfur í öllum aðstæðum – vera heiðarleg(ur), opna hjarta sitt, sýna sinn innri mann, segja skoðanir sínar, tjá tilfinningar og fylgja draumum sínum? 

Er mesti kjarkurinn kannski fólginn í auðmýkt - að viðurkenna að maður veit ekki allt, getur ekki allt og þarf oft á hjálp að halda?

Ef við skoðum söguna þá sjáum við að auðmýktin er hvað mest dáð þegar upp er staðið.  Fólk eins og Mathama Gandhi, Dali Lama, Jesús Kristur, Maria Teresa eru frábær dæmi um það.

Væri ekki hissa ef þú þekktir amk. eina auðmjúka hetju í lífi þínu í dag . . . ;-)



Hug and a humble smile